Van bomeninventarisatie tot stadsverwarming

Wat hebben de fictieve professor Lidenbrock en Alles over Groenbeheer met elkaar gemeen? Het antwoord heeft te maken met het effect van de aanleg van een geothermie-bron.

In 1864 ging professor Lidenbrock in het boek A Journey to the Center of the Earth van Jules Verne naar – u raadt het al – op reis naar het middelpunt van de aarde. Aangekomen op zijn reisdoel, merkte hij dat het daar aardig warm kan worden. Wellicht kwam het toentertijd nog niet in hem op om iets met die warmte te doen. Maar toch… hij was wél een van de eersten die een interessante en leesbare uiteenzetting gaf van de geologie. In zekere zin was hij zo dus medeverantwoordelijk voor het onderzoek dat Alles over Groenbeheer onlangs uitvoerde in het westen van ons land.

Daar wordt namelijk een terrein geschikt gemaakt voor diepteboringen om uiteindelijk van aardwarmte gebruik te kunnen maken voor onder andere het verwarmen van de woningen. Een tijdlang is weinig acht geslagen op alternatieve vormen van verwarming omdat olie- en gasprijzen zo laag waren. Maar nu diepteboringen minder kostbaar worden en het CO2 probleem een hot item is, neemt de belangstelling voor het gebruik van geothermische energie uit aardwarmte toe. En aan deze CO2-reductie hebben wij een steentje bij kunnen dragen door het terrein en haar begroeiing minutieus in kaart te brengen. Zijn de aanwezige bomen van een goede kwaliteit met een dito toekomstverwachting, tonen ze gebreken, zijn ze verplantbaar? Welke bomen kunnen worden behouden, en op welke wijze?

Met de nieuwe richtlijn Bomen Effect Analyse als leidraad hebben we dit geanalyseerd. Door niet alleen te focussen op de aardwarmte, maar ook op het behoud van de bestaande beplanting, is de duurzaamheid van het totale project versterkt. Met dank aan professor Lidenbrock voor al zijn voorwerk.